Böyle olmazdı...
Bizden önce dağılmasaydı şehrin delikanlıları
Ne sen düşerdin bisikletten,
Ne de ben çaresizlikten çevirirdim pedalları
Çocuklar komşu evin lavanta kokusu gibiyken,
Sevip sayardık yetişkinliğimizi
Şimdi ne zaman çıksak meydanlara
Gözlerim çırılçıplak, kirpiklerim aç
Sözlerim kirli...
Hangi ihtiyar karşıdan karşıya geçse,
Kaldırımda unutuyor kafir değneğini
Bilseydik aşkın hiç gitmeyeceğini
Seviştikten sonra kırmazdık kemiklerini.
Eğer bizi bir kez olsun görebilseydim aynada
Kendime dönüp bakmazdım.
Yüzünü bir valize koyup taşırdım yol ortasında,
Geleceğinde bekler, geçmişinde durmazdım.
inankdemir
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen