Dün gibi hatırlıyorum gidişini.
Yüzün ay'da saklanmıştı, hilal sanmıştım.
Okyanuslara akıtmışsın göz yaşlarını
Yunuslar dokunmaya kıyamamış.
Her kıyıda bir izin var,
Benim sahilimde kokun bile kalmamış.
Artık şarap içilmiyor...
Konuşmuyor bizimle asma yaprakları
Saçlarına dolanmış çözülmüyor ayrılığın salkımları
Mevsimler de çoluk çocuğa karışmış
Bende her bahar en az bir aşk yetim
Aniden bastırınca sessizliğin
Bütün şarkılar ölüme alışmış
Sesimi ateşinde susturdum ama
Her makam toprağın fısıldayan yasıymış.
inankdemir
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen